Halloween Lindelhoeve “Haunted House” – zaterdag 30 oktober 2021
Halloween is de laatste jaren niet meer uit het straatbeeld weg te denken. All Hallows Eve, de avond voor allerheiligen, is populairder dan ooit ervoor. In onze provincie alleen al werden een 40-tal tochten, wandelingen en griezelmomenten georganiseerd.
Ook OGWA voelde de scary-kriebels en trok erop uit.
Een groepje van 9 personen durfde het aan om, al dan niet verkleed, zich te begeven naar Pelt. Hier werd voor de vijfde keer een spectaculaire spooktocht georganiseerd.
Vol goede moed, een beetje durf, maar vooral een klein hartje trok ons groepje naar het “Haunted House”…
Het was een ideale avond, die zaterdag 30 oktober, met een guur windje, een vleugje regen en vooral een met donkere wolken bedekte hemel. Ideaal om de geesten, monsters en griezels van dit indrukwekkende spookhuis te confronteren.
Ons bonte gezelschap (nee, er was geen ring die hen allen kon beheersen…), kwam samen aan het Regenboog Pop-Up café Bagatel om gezellig samen richting Pelt te rijden (lees: sommigen waren nogal angstig om alleen in een auto te zitten, bang om onderweg Jason Voorhees of Michael Meyers tegen te komen).
Het was even schrikken voor de vaste klanten om een ware invasie van halloweenfiguren te zien verschijnen, al was het maar voor een onschuldige koffie of een pintje…
Na een rit van ongeveer 50 minuten, een helse parking vol kleverige modder en een laatste plensbui van jewelste, stonden we, veilig en wel, aan de ingang van het spookhuis.
De sfeer was overweldigend en de angst kwam langzaam dichterbij. In de verte hoorde je geschreeuw en gekrijs van de mensen die ons voorgingen op deze toch wel heroïsche tocht. … in het donker. Maar voor ons was het vooral nog even wachten op het moment dat we het immense huis mochten betreden…
En wat doe je dan als je moet wachten? Juist! Je maakt andere mensen aan het schrikken om je eigen angst te verbergen.
Niets zo leuk om in groepjes andere mensen even de stuipen op het lijf te jagen, gewoon door hen aan te kijken en niets meer. Langzaam naar hen toe wandelen, je blik stijf op hen gericht… Onvoorstelbaar hoe angstig mensen dan reageren. En hoe stoerder de groep, hoe meer ze schrikken!
Maar aan het einde toch even samen op de foto om hen niet krijsend te laten wakker worden tijdens de nacht!
Uiteindelijk was het voor ons een leuke manier om de tijd door te brengen tijdens het wachten, want voor we het wisten was het aan ons!
Gebonden door durf, moed, vriendschap en misschien een beetje angstzweet, trokken we met z’n negenen het lot tegemoet.
Een doolhof van duistere gangen, spinnenwebben, lasers, knipperende lichten en krijsende monsters stonden ons te wachten. Een onheilzame tocht door modder, plassen en grabbelende zombie-armen was begonnen. Maar we zouden ons niet laten kennen! Doorzetten en vooral niet achterom kijken (je weet nooit wie of wat er achter je aan komt, misschien maar beter ook?!?).
Na een klein uurtje en zo een driehonderdtal walkers, vampieren, geesten en skeletten, bereikten we de verlossende deur naar buiten… Oef! We hadden het gehaald! Iedereen was er nog, geen slachtoffers… Alhoewel… Ik vrees dat we de schoenen van Tobias ritueel kunnen begraven naast het Haunted House, na een toch eervolle dienst tijdens deze tocht.
Maar alle gekheid op een stokje! Het was een zeer geslaagde avond! Het hoeft niet altijd een doodnormale (ok, ik weet het, slechte woordkeuze…) activiteit te zijn. Soms is het gewoon leuk om op een andere manier “anders” te zijn en je even helemaal te laten gaan!
Hopelijk kunnen we dit volgend jaar nog eens doen en zijn er dan meer helden om onze groep te versterken. Hoe groter ons gezelschap, hoe meer kans we hebben de ring van Sauron te kunnen afnemen en de IJzeren troon te bestijgen (of is dat weer een ander avontuur??).
Verslaggever: Joris M.
3 november 2021
