Fototentoonstelling 2022

IDAHOT-fototentoonstelling van Zwiep in samenwerking met Stad Genk en OGWA, want liefde is liefde!

Naar aanleiding van IDAHOT (International Day Against HOmofobia and Transfobia) hebben Atelier Zwiep, Stad Genk en OGWA de handen in elkaar geslagen. Zo hebben ze telkens een LGBTQIA+persoon en een vriend geïnterviewd en gefotografeerd. Uit het gesprek hebben we dan een kleine quote gehaald.

De resultaten zijn hieronder te bewonderen.

Matteo: “Voor mij zijt gij gewoon normaal/gij.”

Robin en Matteo zijn vrienden sinds het middelbaar. Tijdens hun schooltijd fietsten ze samen naar school. Nu studeren ze elk in een andere stad en dat maakt dat ze elkaar wat minder zien. Maar dat doet geen afbreuk aan hun vriendschapsband! Die is minstens nog even sterk. Robin: ”Toen ik uit de kast kwam reageerden sommige vrienden wat raar. Daarna werd het meer geaccepteerd op de school en deed iedereen gelukkig weer normaal. Iemand stuurde mij een berichtje via Instagram “Ik heb gehoord dat je homo bent geworden?” Ik heb toen uitgelegd dat ik dat niet geworden was. Dat ik dat altijd al was, maar nu pas ontdekte.”

Kendy: “Gelukkig heb ik nooit problemen gehad met mijn geaardheid”

Kendy en Sam zijn jeugdvrienden en voormalige klasgenoten die alles deelden: schoolwerk, de jeugdbeweging en hun vrije tijd. Samen filosoferen en brainstormen deden ze het liefst. Dat resulteerde af en toe in het maken van gekke filmpjes en foto’s. Toen Sam ging studeren aan LUCA School Of Arts in Genk, nam Kendy een rol op in het filmpje voor de toelatingsproef. En met succes, want vandaag werkt Sam als scenarist voor bekende series. Kendy werkt in het HuisvandeMens Genk en kan op haar beurt rekenen op ondersteuning van Sam wanneer nodig. Vandaag proberen ze in hun vrije tijd creatief bezig te zijn, zowel samen als individueel.

Kendy: “Gelukkig heb ik nooit problemen gehad met mijn geaardheid”. Ik gaf als jongere regelmatig aan dat ik niet hetero was en dat ik ook op vrouwen val. Een relatie met iemand van hetzelfde geslacht is dan ook niet lang na mijn coming-out gevolgd. De eerste keer dat ik het aan mijn mama vertelde, vroeg ze of ik niet in een fase zat. Hierdoor voelde ik me wel eens onbegrepen. Ondertussen ben ik 6 jaar samen met Davien en kan ik met veel trots zeggen dat ik me geen betere partner kan wensen en daar is mijn mama het 200% mee eens.”

Andy: “Wij zijn allemaal gewoon wij”

Bert en Andy zijn al jaren verloofd. Twee jaar geleden zijn ze verhuisd naar een nieuwe woonwijk waar ook Ive en Karolien pas zijn gaan wonen (elk apart). “Het fijne bij ons in de buurt is dat iedereen er nieuw is, we moeten elkaar allemaal nog leren kennen, maar dat lukt vrij aardig”.
“Andy is de handige Harry van de straat en Bert is de administratieve krak en ze zijn de initiatief nemers van de straat barbecue. Amai, ik ben jullie nogal aan het ophemelen. Dat kost toch wel een serieus goede fles rosé” zegt Karolien. Voor Ive geen probleem, hij schuift wel met plezier mee aan tafel.
Bert en Andy hebben zich ook dadelijk volledig geaccepteerd gevoeld in de buurt. “Niemand keek raar op dat we twee mannen zijn die samen wonen”.
Ach, we leven in een straat vol diversiteit en “wij zijn allemaal gewoon wij”

Sjarel: “Ik denk niet dat het “anders” is!”

Sjarel: “Het is nooit anders geweest voor mij. Voor mij zijn nonkel Joris en nonkel Tom gewoon normaal”. Als kind mocht Sjarel vaak naar de film of naar een pretpark met zijn ooms. Twee ooms? Sjarel en zijn broers of zus hebben nooit anders geweten. Dit jaar wordt Sjarel zelf 18 jaar en merkt hij dat niet iedereen zo onbevooroordeeld naar zijn favoriete nonkels kijkt.
Joris: “Sjarel is geboren na mijn coming-out. Iedereen was al op de hoogte en Sjarel heeft nooit anders geweten. Tijdens zijn puberteit kwamen er wel eens vragen: over hoe het allemaal werkt, of er kinderen zouden komen… Maar we hebben er altijd open over kunnen spreken. Ik merk dat ik, veel meer dan Sjarel, moeite had met de reacties van anderen. Het is mooi om te zien dat er voor hem helemaal niets aan de hand was.”
Tom: “Sjarel was al een puber op het moment dat ik Joris leerde kennen. Maar ik voelde me meteen welkom, een deeltje van de familie. Het is fijn als de neefjes en nichtje van je vriend je nonkel noemen en toch ook naar je opkijken. Sjarel en ik hebben samen vaak Playstation gespeeld, toen toch één van zijn favoriete bezigheden. En ja, hij was er veel beter in (lacht).”

Jolien: “Homo of hetero, dat boeit me niet. Als we maar samen plezier kunnen maken”

Jolien is de collega én tevens een goede vriendin van Nicky. “Jolien is heel belangrijk in mijn leven, zij is altijd eerlijk, luistert en is een goede raadgeefster. Na het werk blijven we dikwijls hangen en dan hebben we veel plezier”. Jolien is van haar kant heel blij dat ze Nicky af en toe kan bijstaan met haar goede raad. “Homo of hetero, dat boeit me niet. Als we maar samen plezier kunnen maken”.

Bieke: “Met een open geest naar alles en iedereen kijken.”

Lars en Bieke leerden elkaar kennen bij de opstart van OGWA. De groep OGWA heeft al wat watertjes doorzwommen, maar samen met nog enkele andere leden is Lars de constante in de groep. Na al die jaren hebben ze een hechte vriendschap opgebouwd. Af en toe eens samen gaan wandelen, of gewoon wat tetteren vinden ze wel leuk. “Maar wel altijd met een glas wijn!”. “Bieke kan goed luisteren en durft mij ook wel eens op mijn plaats zetten, en dat heb ik wel nodig”. “Lars blijft positief, en blijft plezier maken, dat vind ik net zo leuk aan hem. Hij vindt het ook heel belangrijk dat nieuwe mensen zich goed voelen in de groep. Dat is zo mooi aan hem. Hij kan ook wel af en toe wat overdrijven, maar een beetje diva gehalte mag er wel zijn”. “Met een open geest naar alles en iedereen kijken”, dat heb ik geleerd van Lars, en van al de andere leden van OGWA.

Marie-Jeanne: “Iedereen is toch gelijk”

Toen Paul jonger was merkte hij in enkele filmpjes op dat zijn vrouwelijke trekjes nogal opvielen. “Wat een nicht, dacht ik van mezelf. Dat niemand dat zag?! Vroeger moest dat ook wat meer verborgen worden, nu is dat heel anders,” herinnert Paul zich. “Iedereen is toch gelijk”, zegt Marie-Jeanne, “wat maakt het uit of je nu homo, lesbisch of biseksueel bent? Een mens is een mens.”
Jaren geleden aan zee leerden Paul en Marie-Jeanne elkaar kennen en ze zijn de jaren erop samen met hun partners naar een camping in Benidorm getrokken. Daar verbleven ze vaak maanden lang om samen te genieten van het weer en het leven in Spanje. Ze kunnen de wandelingen, terrasjes en jeux-de-boules spelletjes niet meer tellen. Hun vriendschap zag niet enkel de zon, maar ook een donkere periode in Spanje. Ook tijdens deze moeilijke tijden kon Paul rekenen op Marie-Jeanne.

Mayte: “Ik mag zijn wie ik ben en heb nooit moeten uitleggen wie ik was”

We sluiten af in schoonheid. We danken jullie allemaal van harte voor de appreciatie en mooie woorden tijdens deze tentoonstelling.
Jullie verwarmende woorden hebben ons deugd gedaan en de moed gegeven om er vooral met heel ons  voor te blijven gaan.

We danken jullie en beëindigen met de woorden van Mayte zelf: “Ik mag zijn wie ik ben en heb nooit moeten uitleggen wie ik was”

en we hopen dat dit voor elk van jullie net zo is!